Mononukleoza

Gdy usłyszymy coś o takiej chorobie, jak mononukleoza nie bardzo wiemy, z czym mamy do czynienia. Nazwa niby znajoma, ale trudno nam cokolwiek powiedzieć na ten temat. Jednak, jej potoczna nazwa- choroba pocałunków- mówi nam o wiele więcej…

Jak sama nazwa wskazuje, mononukleoza czyli choroba pocałunków przenosi się głównie przez …pocałunki! Dzieje się tak ,ponieważ wirusem wywołującym mononukleozę można zarazić się przez bezpośredni kontakt ze śliną zarażonej osoby. Najczęściej kontaktem takim są głównie pocałunki, ale nie tylko. Równie dobrze może być to picie z tej samej butelki lub jedzenie tej samej kanapki.

Mononukleoza jest chorobą wirusową, wywoływaną przez dość powszechny wirus, który znajduje się u około 80 % osób, które przekroczyły 40 rok życia, a mianowicie przez Epsteina Bar (EBV). Jego działanie polega na tym, że wnika on do błony śluzowej nosa, ucha i gardła, a okres jego wylęgania od momentu zarażenia trwa 30-50 dni. Wirusem tym można zarazić się w każdym wieku, jednak najczęściej jest to granica 15-30 lat.

Objawy tej choroby są podobne do zwykłej grypy, i dlatego mononukleoza jest dość często tak diagnozowana. Są to mianowicie: złe samopoczucie, bóle głowy, wysoka, długo utrzymująca się gorączka, ból gardła oraz znaczne powiększenie węzłów chłonnych.

Dodatkowymi objawami mogą być: powiększenie śledziony- u około 50% chorych oraz powiększenie wątroby- u około 20% chorych.

Nie ma specjalnych leków na wyleczenie tej choroby. Można przyjmować leki, jak w przypadku grypy oparte na paracetamolu, które jedynie złagodzą objawy. Najczęściej jednak wysoka gorączka oraz inne dokuczające objawy ustępują samoistnie po okresie kilku dni.

Mononukleoza pozostaje organizmie do końca życia i sterowana jest przez nasz układ odpornościowy, jednak pocieszające jest to, że rzadko nawraca.